Pani z przedszkola Online

Każdy ma gdzieś w szafie takie zdjęcia. Jeśli nie ze sobą w roli głównej, to przynajmniej z rodzicami, wujkami, dziadkami. Zza mgiełki wyblakłych kolorów trochę straszy, a trochę śmieszy świat z innego czasu. Obciachowe fryzury, sweterki i kołnierzyki, przedszkolne rajtuzy – wszystko na tle siermiężnych firanek i meblościanek. W filmie Marcina Krzyształowicza to wspomnienie ożywa; reżyser przekuwa koloryt epoki w manierę retro, popis filmowej stylizacji. „Pani z przedszkola” nie jest jednak prostym spektaklem nostalgii za PRL-em. Wracając myślami do tamtych czasów, zamiast taplać się w sielskiej beztrosce, przeżywamy bowiem na nowo traumę bohatera.